4 de març 2018

L'encant de l'aigua Un poble a la vora d'un llac, una boira densa i fosca, però acollidora. Claudi es trobava passejant Cooper, el seu gos. Els dos anaven vora el llac, Claudi gaudia jugant amb el seu gos, es trobaven jugant amb una pilota quan Claudi va llançar-la al llac com de costum perquè Cooper nadara i agafara la pilota, però a poc a poc es va enfonsar en la foscor de la densa boira. Claudi va deixar de vore el seu gos, però sabia que no es trobava molt lluny, ja que podia sentir-lo mentre nadava, però de sobte va adonar-se que es trobava sol, vora el llac i sense Cooper. Havien passat dues hores des que havia eixit de casa, el temps que havia passat mentre Cooper buscava la pilota fins que Claudi es va adonar que estava sol era al voltant d'una hora, ràpidament va reaccionar com un rellamp, alguna cosa estranya acabava d'ocórrer, Cooper no tornava i ell s'havia quedat com encantat. Laigua del llac i la densa boira semblava que eren els culpables, de sobte va tornar a sentir el gos, aquest es trobava perfectament, però pareixia que havia envellit uns quants anys, realment no era el mateix gos amb qui havia eixit de casa feia tan sols unes hores. Claudi va agafar el seu gos i va tornar a casa, en aquell lloc ocorria alguna cosa estranya i no volia saber exactament que era. JOSE MANUEL ALBIACH. 1r de BAT. IES LAURONA. LLÍRIA

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada

Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.